Toen ik vorige week in Cambridge was, heb ik bij de Primark hele leuke sleehakken gekocht. Inclusief plateauzool maken deze schoenen me zo'n 12 centimeter langer (in mijn geval altijd mooi meegenomen!) Maartje, Fiona en Pascale kochten ze ook (Pascale heeft ze met gouden glitters!) en op de terugreis konden we het niet laten om er even een ererondje op te maken. Op de boot van Dover naar Calais hebben Fiona, Pascale en ik er -om 1 uur 's nachts- op gelopen. Erboven droegen we allemaal een simpele broek en comfortabele XL trui, dus we zagen er echt als debielen uit. We werden dan ook
heel erg vreemd aangekeken door alle reizigers daar, met wat gevatte opmerkingen natuurlijk. De reacties van andere mensen deden me op het moment niet zoveel, maar het feit dat mijn voeten die week al genoeg te verduren hadden gehad (we hebben zóveel gelopen daar) zette me natuurlijk wel een beetje aan het denken. De blaren sprongen zo ongeveer op mijn hielen en mijn tenen leken er wel af te vallen,
a new word was born :
Shoeicide
Zelfst. Naamw. (v)
'Sjoewesajt'
"Het pijn hebben aan de voeten door het lopen op hoge hakken, maar de onoverwinnelijke drang hebben er op te blijven lopen door de schoonheid dat het paar schoenen je brengt"
Ik was natuurlijk erg trots op deze ontdekking, maar helaas kwam ik er na wat gegoogle achter dat ik niet de eerste was die dit woord in gebruik nam..
Geen opmerkingen :
Een reactie posten