Ik kan er niks meer aan veranderen, maar ik heb spijt van hoe ik me heb gedragen toen ik in de 1e zat.. Ik bemoeide me overal mee, nam dingen veel te serieus, als iemand iets stoms over me had gezegd zat ik er meteen met mijn neus bovenop en ik was heel eigenwijs. Het was niet zo dramatisch dat ik over iedereen heen walste, maar ik wilde waarschijnlijk gewoon heel graag een leuk plekje hebben in de nieuwe klas. Gelukkig was er het jaar daarna vrijwel niks meer van te bekennen.
Iets anders waar ik spijt van heb is dat ik vaak grappen maak ten koste van anderen. Ik heb het al gezegd voordat ik me kan bedenken dat het best wel een kutopmerking is, en daarna wens ik dat ik het nooit had gezegd of bid ik dat niemand het heeft gehoord. Ik heb zelfs wel eens iemand aan het huilen gemaakt, en daar heb ik echt heel erg spijt van.. Ik maak ook wel eens leuke grappen, waar iedereen om kan lachen, maar mijn hersenen kennen gewoon geen grenzen.
Edit : ik kan na vorig weekend nog iets op de lijst zetten : ik stond in een openbaar meisjes toilet en er kwam een meisje binnen dat heel erg op een jongen leek. Zonder dat ik het doorhad zei ik ‘uuuh, dit is de meisjes wc.’ waarop ze antwoordde met ‘Ja, weet ik.’ Pas later besefte ik me wat ik had gedaan en toen heb ik sorry gezegd. ‘Njah, ik hoor het wel vaker.’ Oeps.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten